şeftalü yüzlü aşkkuşu, çok popüler Afrikalı küçük bir papağandır. çok geniş sınırlarla ve özel renklerle üretilmişlerdir, diğer papağanlara göre daha az rahatsız edici sesleri vardır.

Eğer, evvela kuşların çiftleşme sorunu çözülürse, çiftler gönüllüce kuşhanede yuvalarlar. Sıklıkla yazları, iki kez kuluçkaya yatarak yavru yetiştirirler.

Genç kuşlar özellikle elde yetiştirilirlerse, çok tatlı bir ev kuşu olurlar, az miktarda kelimeyi de tekrar edebilirler.

Beslenme ve Barınma
Sade kanarya yemi, akdarı, yulaf, biraz ay---cıc---eği yemi aşkkuşlarının beslenme şeklinin temelini oluşturur. Elma ve yeşil gıda da düzenli olarak verilmelidir.

İklime alıştırılırlarsa dayanıklı olurlar ve dış kuşhanelerde barındırılabilirler. Tüneme için folluk verilmelidir. Eğer bir çiftten fazla olarak tutulacaksa, kafesler arasına iki kat tel çekilmelidir. Böyle bir kavga esnasında yaralanmasını önlemiş olursunuz, çünkü çiftler birbirlerine kafesler ardından da saldırabilirler.

üreme
çiftler geniş barınaklara ihtiyaç duyarlar, yaklaşık 90 cm uzunluğundaki odalarda kolayca yuvalayabilirler.

Avustralya'daki küçük papağanların koloni sisteminde üretilmesinin mümkün olduğu büyü ölçüde görülmüştür. Bunu yapabilmek için, bütün kuşar kuşhaneye aynı anda bırakılmalı ve kavga etmelerini önlemek için follukları eşit yükseklikte olmalıdır.

Fındık ve mürver dalları, tercihen taze olarak verilmelidir. Böylece kuşlar, ağacın kabuğunu sıyırarak yuvalarını döşerler. Kuşlar, bu kabukları vücut tüyleri arasına sıkıştırarak yuvaya taşırlar, böylece tek seferde daha çok miktar taşımış olur.

Evcil Kuşlar, bilgilerinden yararlanmamıza izin veren kaynaklarına teşekkür eder.